Co powoduje lepkość podczas suszenia rozpyłowego… Jak kontrolować
Streszczenie:
Żywność suszoną rozpyłowo dzieli się na dwie kategorie: nielepką i lepką. Nielepkie składniki można łatwo wysuszyć rozpyłowo, prosta konstrukcja suszarki i swobodny przepływ proszku. Przykłady materiałów nieprzywierających obejmują proszek jajeczny, mleko w proszku, roztwory i inną maltodekstrynę, gumy i białko. W przypadku lepkiej żywności w normalnych warunkach suszenia rozpyłowego występuje problem z suszeniem. Lepka żywność zwykle przykleja się do ścianek suszarki lub staje się bezużyteczną lepką żywnością w komorach suszących i systemach transportowych, co powoduje niewielkie problemy operacyjne i wydajność produktu. Typowymi przykładami są produkty zawierające cukier i kwasy.
Wiskos to zjawisko występujące w procesie suszenia materiałów spożywczych bogatych w kwas glikolowy. Lepkość proszku jest rodzajem przyczepności kohezyjnej. Potrafi wyjaśnić lepkość cząsteczka-cząstka (kohezja) i lepkość ścianki cząstki (adhezja). Miarą siły wiązania cząstek proszku jest jego wewnętrzna charakterystyka zwana kohezją, tworząca masy w złożu proszku. Dlatego siła potrzebna do przebicia się przez aglomerat proszku powinna być większa niż spójność. Przyczepność to wydajność interfejsu, a cząstki proszku przylegają do trendu urządzeń do suszenia rozpyłowego. Spójność i przyczepność to kluczowe parametry przy projektowaniu warunków suszenia i suszenia. Za lepkość odpowiada głównie skład powierzchni cząstek proszku. Spójność i tendencja adhezji materiałów powierzchniowych cząstek proszku są różne. Ponieważ suszenie wymaga przeniesienia dużej ilości substancji rozpuszczonej na powierzchnię cząstek, odbywa się to masowo. W suszonych rozpyłowo materiałach spożywczych bogatych w cukier mogą współistnieć dwie cechy lepkości (kohezja i adhezja). Lepkość między cząsteczkami polega na tworzeniu nieruchomych mostków płynnych, ruchomych mostków płynnych, łańcuchów mechanicznych między cząsteczkami oraz mostków grawitacyjnych elektrostatycznych i mostków stałych. Główną przyczyną adhezji cząstek proszku ściennego w komorze suszącej jest utrata materiałów w suszonych rozpyłowo produktach zawierających cukier i żywność bogatą w kwasy. Jeśli proszek będzie przechowywany przez dłuższy czas, zaschnie na ścianie.
Prowadzi do lepkości
Sbogata w modlitwę recykling proszku do suszenia żywności technologia suszenia rozpyłowego. Bardzo trudne są cukry niskocząsteczkowe (glukoza, fruktoza) oraz kwasy organiczne (kwas cytrynowy, kwas jabłkowy, kwas winowy). Substancje drobnocząsteczkowe, takie jak wysoka absorpcja wody, termoplastyczność i niska temperatura przejścia zeszklenia (Tg), przyczyniają się do problemów z lepkością. Temperatura suszenia rozpyłowego jest wyższa niż Tg20°C. Większość tych składników tworzy miękkie cząstki na lepkiej powierzchni, powodując lepkość proszku i ostatecznie tworząc strukturę pasty zamiast proszku. Wysoka mobilność cząsteczkowa tej cząsteczki wynika z jej niskiej temperatury zeszklenia (Tg), co prowadzi do problemów z lepkością w suszarkach rozpyłowych, które są zwykle popularne w temperaturze. Główne cechy temperatury konwersji szkła i temperatury konwersji fazy amorficznej. Zdarzenie zeszklenia nastąpiło w twardym, stałym, amorficznym cukrze, który uległ przemianie w ciekłą fazę miękkiej gumy. Energia powierzchniowa i lite szkło mają niską energię powierzchniową i nie przylegają do stałych powierzchni o niskiej energii. Ze względu na stan szkła do gumy (lub cieczy) powierzchnia materiału może się podnieść i rozpocząć interakcję pomiędzy cząsteczką a powierzchnią stałą. Podczas suszenia żywności produkt jest w stanie płynnym lub klejącym, a płynna/klejąca żywność, która usuwa środek plastyczny (wodę), staje się szkłem. Jeśli surowce spożywcze nie zmienią się z wysokiej temperatury suszenia na temperaturę szklistości, produkt zachowa wysoką lepkość energetyczną. Jeśli tego rodzaju żywność zostanie dotknięta wysokoenergetyczną stałą powierzchnią, przyklei się do niej.
Kontrolowanie lepkości
Istnieje wiele metod materiałowych i procesowych mających na celu zmniejszenie lepkości. Do podstawowych metod materiałoznawstwa zalicza się materiały zawierające wysokocząsteczkowe dodatki schnące w postaci cieczy w celu podwyższenia temperatury na zewnątrz konwersji zeszklenia, natomiast metody procesowe obejmują ściany i dna komory mechanicznej.
Czas publikacji: 22 lutego 2024 r